Zbiór zaleceń i Dobrych Praktyk w zakresie bionawożenia i ochrony bioróżnorodności pożytecznej mikroflory glebowej
Zbiór zaleceń i Dobrych Praktyk w zakresie bionawożenia i ochrony bioróżnorodności pożytecznej mikroflory glebowej
Jabłoń
Problem zakwaszenia gleb w Polsce, a równocześnie rozwój ekologicznej i integrowanej produkcji owoców wymaga wprowadzenia do praktyki ogrodniczej nowych bionawozów przyczyniających się do poprawy jakości gleby oraz ochrony bioróżnorodności mikroflory glebowej. Podniesienie odczynu gleby poprzez aplikację nawozów wapniowych umożliwia roślinom lepsze pobieranie składników pokarmowych z gleby, a tym samym poprawia kondycję roślin, ich stan zdrowotny i plonowanie. Wapnowanie gleby w sadzie wpływa na zwiększenie porowatości ogólnej i kapilarnej gleby, co poprawia właściwości bio-fizyko-chemiczne gleby. Aplikacja nawozów wapniowych ma bardzo duże znaczenie w uprawach ogrodniczych, szczególnie w wieloletnich, monokulturowych uprawach roślin sadowniczych. Dotyczy to zwłaszcza pól użytkowanych rolniczo, przygotowywanych pod nowe nasadzenia oraz w rejonach o dużej intensywności upraw sadowniczych, gdzie brak jest możliwości przeprowadzenia powszechnie zalecanego zmianowania. Wobec korzystnych oddziaływań pożytecznych mikroorganizmów na wzrost i plonowanie roślin, są one w coraz większym stopniu praktycznie stosowane w nowoczesnej uprawie roślin.
W wyniku stosowania bionawozów wzrasta zawartość dostępnych form składników mineralnych w glebie o ok. 30% oraz przyswajanie jonów tych składników przez rośliny. Dzięki temu w uprawach roślin można stosować mniejsze dawki nawozów mineralnych i środków ochrony roślin, a uzyskiwane plony są większe i jakościowo lepsze. Odpowiedni skład bionawozów wzbogaconych o pożyteczne mikroorganizmy sprawia, że ich stosowanie wpływa na zwiększenie pH gleby, dostępności w ryzosferze i przyswajania przez rośliny jonów składników mineralnych. Pod wpływem aplikacji bionawozów następuje poprawa bio-fizyko-chemicznych właściwości gleby, m.in. zwiększenie populacji pożytecznych grup mikroorganizmów oraz poprawa stosunków powietrzno-wodnych. Stosowanie bionawozów w uprawie jabłoni przyczynia się do ochrony bioróżnorodności pożytecznej mikroflory glebowej.
Wyniki uzyskane w badaniach IO-PIB wskazują, że aplikacja bionawozów wzbogaconych mikrobiologiczne wpływa na zwiększenie plonowania i jakość owoców drzew jabłoni. Aplikacja bionawozów wzbogaconych mikrobiologicznie przyczynia się do tworzenia koron o dużej rozpiętości, wytwarzania dużej liczby kwiatostanów, lepsze zawiązywanie owoców. Aplikacja bionawozów przyczynia się także do uzyskiwania większej liczby owoców o cechach oczekiwanych przez konsumentów, czyli o średnicy 70-80 mm z rumieńcem na połowie powierzchni owocu.
Bionawozy o szczególnej przydatności do uprawy jabłoni: Humus Active, Plonar Active, Biopuls Forte, Biopuls Harvest, Florovit AGRO Bionawóz PMG, Florovit AGRO wapno nawozowe granulowane PMG, Florovit Mikroflora (3w1), Nawóz organiczno-mineralny SLAFER, TRICHOFIT, BACTERBASE, TOTALHUMUS.
Truskawka
Zawartość całej materii organicznej i kwasów humusowych są głównymi czynnikami wpływającymi na żyzność i jakość gleb uprawnych. Dodatek wyselekcjonowanych, pożytecznych mikroorganizmów do bionawozów przyczynia się do intensyfikacji procesów mineralizacji oraz humifikacji materii organicznej w glebie. Wyniki dotychczas przeprowadzonych badań wskazują na intensyfikację życia biologicznego gleby, w tym zwiększenie aktywności wybranych enzymów glebowych oraz zwiększenie populacji grup pożytecznych mikroorganizmów po zastosowaniu bionawozów.
Zastosowanie bionawozów powoduje zwiększenie zawartości materii organicznej w glebie, przywrócenie dominacji pożytecznej mikroflory glebowej, zwiększenie stabilności mechanicznej gleby, poprawę zdolności sorpcyjnych gleby. Aplikacja bionawozów do gleby ułatwia pobieranie składników odżywczych przez rośliny, a także łagodzi skutki anomalii pogodowych, t.j. niskich lub wysokich temperatur czy wymywania składników pokarmowych na skutek ulewnych deszczy.
W badaniach Instytutu Ogrodnictwa-PIB wykazano korzystny wpływ aplikacji bionawozów na wzrost i plonowanie roślin truskawki oraz na zwiększenie bioróżnorodności pożytecznych grup mikroorganizmów w ryzosferze tych roślin. Aplikacja bionawozów stymuluje wzrost i rozwój systemu korzeniowego oraz plonowanie w uprawie szklarniowej i polowej roślin truskawki. Nawożenie bionawozami w uprawach roślin truskawki wpływa także na zwiększenie zawartości makro- i mikroelementów i substancji organicznej w glebie oraz populacji pożytecznych grup mikroorganizmów w ryzosferze tych roślin. Aplikacja bionawozów ma pozytywny wpływ na strukturę populacji grzybów oraz obniżenie liczebności patogenów glebowych w uprawach truskawki. Stosowanie bionawozów w uprawie truskawki przyczynia się do ochrony bioróżnorodności pożytecznej mikroflory glebowej.
Bionawozy o szczególnej przydatności do uprawy truskawki: Humus Active, Plonar Active, Biopuls Forte, Biopuls Harvest, Florovit AGRO Bionawóz PMG, Florovit AGRO wapno nawozowe granulowane PMG, Florovit Mikroflora (3w1), Nawóz organiczno-mineralny SLAFER, TRICHOFIT, BACTERBASE, TOTALHUMUS.
Pomidor
Zawartość materii organicznej jest jednym z podstawowych składników, który wpływa na jakość i produktywność gleb. W jej skład wchodzą obumarłe szczątki roślinne i zwierzęce oraz produkty ich rozkładu i wtórnej syntezy związków próchnicznych. Aktywność mikroorganizmów glebowych i uprawa roślin powodują zmniejszanie zawartości materii organicznej w glebie, co jest skutkiem procesów mineralizacji. Jednak w optymalnych warunkach bio-fizyko-chemicznych gleby, uzyskiwanych poprzez aplikację bionawozów wzbogaconych w pożyteczne mikroorganizmy, obecność pozostałości roślin i ich przemiany biochemiczne mogą zapoczątkować procesy formowania związków próchniczych.
Badania różnych autorów wskazują, że pożyteczne mikroorganizmy żyjące w naturalnej symbiozie z roślinami uwalniają składniki niezbędne dla prawidłowego wzrostu i rozwoju roślin uprawnych. W tym kontekście, we wszystkich zbiorowiskach ważne są właściwe proporcje, rozwój i aktywność komponentów ryzosfery, obejmującej nie tylko glebę otaczającą korzeń, ale także organizmy symbiotyczne t.j. bakterie ryzosferowe, grzyby mykoryzowe, grzyby saprotroficzne, drapieżne pierwotniaki i nicienie. Aktywność pożytecznej mikroflory w ryzosferze jest nie tylko jednym z czynników warunkujących prawidłowy wzrost roślin, ale także ważnym potencjalnym źródłem ich odporności na choroby infekcyjne.
Przeprowadzone badania IO-PIB wskazują, że zastosowanie bionawozów w uprawie szklarniowej i polowej roślin pomidora wpływa biostymulująco na wzrost i plonowanie roślin, ogranicza rozwój patogenów glebowych, przyspiesza mikrobiologiczny rozkład resztek pozbiorczych i zwiększa dostępność składników mineralnych w glebie. Dodatek do bionawozów kwasów humusowych poprawia zdolności sorpcyjne gleby oraz ogranicza straty spowodowane wymywaniem składników mineralnych z gleby. Ponadto, zastosowanie bionawozów z wyselekcjonowanymi szczepami mikroorganizmów ma korzystny wpływ na zdolność, średni czas kiełkowania nasion, wschody i wzrost roślin, powierzchnię oraz objętość liści oraz wydajność aparatu fotosyntetycznego w szklarniowej uprawie pomidora. Stosowanie bionawozów w uprawie pomidora przyczynia się do ochrony bioróżnorodności pożytecznej mikroflory glebowej.
Bionawozy o szczególnej przydatności do uprawy pomidora: Humus Active, Plonar Active, Biopuls Forte, Biopuls Harvest, Florovit AGRO Bionawóz PMG, Florovit AGRO wapno nawozowe granulowane PMG, Florovit Mikroflora (3w1), TRICHOFIT, BACTERBASE, TOTALHUMUS, Bioaktywne podłoże do uprawy warzyw PROFI 3 z mikroorganizmami, Bioaktywne podłoże do uprawy warzyw PROFI 4 z mikroorganizmami.
Ogórek
W intensywnej produkcji ogrodniczej w celu uzyskania wysokich plonów powszechnie stosowane jest wysokie nawożenie mineralne z aplikacją chemicznych środków ochrony roślin. Powoduje to utratę potencjału biologicznego i erozję gleb, co prowadzi do pogorszenia jakości i żyzności gleb uprawnych. Alternatywą dla takiej produkcji jest stosowanie bionawozów wzbogaconych mikrobiologicznie. Wprowadzenie do praktyki bionawozów z pożytecznymi mikroorganizmami przyczynia się do ochrony bioróżnorodności mikroflory glebowej. Zastosowanie bionawozów umożliwia zmniejszenie zużycia nawozów mineralnych i innych chemicznych środków produkcji roślin oraz ograniczenie emisji zanieczyszczeń chemicznych do gleby, wód i powietrza. Stosowanie alternatywnych sposobów nawożenia i poprawy jakości gleb, w tym nowych bionawozów, wpisuje się w najnowsze wymagania, trendy i przepisy z zakresu ochrony środowiska, w tym założenia Europejskiego Zielonego Ładu oraz Europejskiej Strategii Bioróżnorodności do 2030 roku.
Zastosowanie bionawozów zawierających wyselekcjonowane szczepy pożytecznych mikroorganizmów sprzyja ochronie roślin ogórka przed patogenami glebowymi poprzez antagonistyczne oddziaływanie na szkodliwe mikroorganizmy. Pożyteczne mikroorganizmy syntetyzują biologicznie aktywne związki, takie jak witaminy, regulatory wzrostu, antybiotyki, siderofory, które stymulują wzrost i plonowanie roślin ogórka oraz poprawiają jakość gleb. Stosowanie bionawozów w uprawie ogórka przyczynia się do stymulacji wzrostu i plonowania roślin, zwiększenia jakości plonów oraz do ochrony bioróżnorodności pożytecznej mikroflory glebowej. Zastosowanie bionawozów z wyselekcjonowanymi szczepami mikroorganizmów ma korzystny wpływ na zdolność i średni czas kiełkowania nasion ogórka, wschody i wzrost roślin, powierzchnię i objętość liści oraz wydajność aparatu fotosyntetycznego w szklarniowej uprawie ogórka.
Bionawozy o szczególnej przydatności do uprawy ogórka: Humus Active, Plonar Active, Biopuls Forte, Biopuls Harvest, Florovit AGRO Bionawóz PMG, Florovit AGRO wapno nawozowe granulowane PMG, Florovit Mikroflora (3w1), TRICHOFIT, BACTERBASE, TOTALHUMUS, Bioaktywne podłoże do uprawy warzyw PROFI 3 z mikroorganizmami, Bioaktywne podłoże do uprawy warzyw PROFI 4 z mikroorganizmami.
Tuja
Bionawozy wzbogacone są pożytecznymi mikroorganizmami, które charakteryzują się szerokim spektrum pożytecznego oddziaływania na rośliny. Na przykład szczepy bakterii Paenibacillus polymyxa wiążą azot atmosferyczny, stymulują wzrost systemu korzeniowego i produkują antybiotyki, które ograniczają wzrost grzybów patogenicznych w glebie. Bakterie z rodzaju Streptomyces wytwarzają egzospory, których rolą jest degradacja materii organicznej oraz produkcja enzymów proteo-, pektyno- i celulozolitycznych. Wytwarzają substancje auksyno- i giberelino podobne, co wpływa na wzrost roślin oraz działa ochronie na rośliny przed infekcją grzybami patogenicznymi, np. z rodzaju Fusarium.
Najnowsze wyniki badań IO-PIB wskazują, że aplikacja bionawozów wzbogaconych pożytecznymi mikroorganizmami jest skuteczną metodą stymulacji pobierania składników mineralnych z gleby, co poprawia wzrost i kondycję roślin tui w uprawie gruntowej oraz ich stan zdrowotny. Aplikacja bionawozów znacząco stymuluje wzrost wegetatywny roślin tui i zwiększa bioróżnorodność mikroflory glebowej. Aplikacja bionawozów zwiększa zawartość makro- i mikroelementów, węgla organicznego, substancji organicznej w glebie oraz zwiększa wielkość populacji pożytecznych grup mikroorganizmów w ryzosferze roślin tui. Uzyskanie wysokiej jakości roślin tui traktowanych bionawozami wskazuje na efektywne wykorzystanie składników pokarmowych przez rośliny, co umożliwia ograniczenie stosowania nawozów sztucznych. Aplikacja bionawozów powoduje zwiększenie wielkości populacji wielu gatunków pożytecznych mikroorganizmów glebowych, co wskazuje, że ich wprowadzenie do gleby przyczynia się do występowania mikroorganizmów wpływających korzystnie na jakość gleb i wzrost roślin tui. Stosowanie bionawozów w uprawie tui przyczynia się do zwiększenia bioróżnorodności pożytecznej mikroflory glebowej.
Bionawozy o szczególnej przydatności do uprawy tui: Humus Active, Plonar Active, Biopuls Forte, Biopuls Harvest, Florovit AGRO Bionawóz PMG, Florovit AGRO wapno nawozowe granulowane PMG, Florovit Mikroflora (3w1), TRICHOFIT, TOTALHUMUS.
Pelargonia
Działanie pożytecznych mikroorganizmów zawartych w bionawozach polega na wytwarzaniu i dostarczaniu roślinom substancji stymulujących wzrost, ułatwianiu pobierania jonów składników mineralnych w ryzosferze, ograniczaniu negatywnego wpływu toksycznych metali ciężkich na rośliny oraz zwiększaniu odporności roślin na stresy biotyczne i abiotyczne. Bakterie pożyteczne dla roślin mają wiele wartościowych cech, które określają ich dużą przydatność do zastosowania jako mikrobiologiczne komponenty bionawozów. Bakterie te efektywnie kolonizują ryzosferę oraz korzenie roślin, produkują bioaktywne metabolity, takie jak antybiotyki, siderofory, a także hamują rozwój mikroorganizmów patogenicznych i zwiększają odporność roślin na biotyczne i abiotyczne czynniki środowiskowe. Aplikacja bionawozów w uprawie roślin pelargonii wpływa biostymulująco na wzrost i kwitnienie roślin, ogranicza rozwój patogenów glebowych i zwiększa dostępność składników mineralnych w glebie. Stosowanie bionawozów w uprawie pelargonii przyczynia się do ochrony bioróżnorodności pożytecznej mikroflory glebowej.
Dotychczas uzyskane wyniki badań IO-PIB wykazały, że zastosowanie bionawozów wzbogaconych mikrobiologicznie korzystnie wpłynęło na wzrost systemu korzeniowego roślin pelargonii w uprawie gruntowej. Aplikacja bionawozów pozwoliła uzyskać rośliny pelargonii wysokiej jakości, o większej średnicy, z większą liczbą pędów kwiatowych, w porównaniu z roślinami nawożonymi NPK. Zastosowanie bionawozów wzbogaconych mikrobiologicznie miało pozytywny wpływ na liczbę kwiatostanów oraz na liczbę kwiatów w kwiatostanie u roślin pelargonii w uprawie wazonowej, optymalnie nawadnianych oraz w warunkach suszy.
Bionawozy o szczególnej przydatności do uprawy pelargonii: Humus Active, Plonar Active, Biopuls Forte, Biopuls Harvest, Florovit AGRO Bionawóz PMG, Florovit AGRO wapno nawozowe granulowane PMG, Florovit Mikroflora (3w1), TRICHOFIT, TOTALHUMUS.
Dawki i terminy stosowania bionawozów
Tabela przedstawia zalecane dawki oraz okres stosowania w zależności od uprawy
Uprawa | Okres Stosowania | L/ha |
SADOWNICZE | ||
Jabłoń | Przed kwitnieniem | 5 |
Po kwitnieniu | 5 | |
Po opadzie czerwcowym, wzrost zawiązków | 5 | |
Po zbiorach na liście zielone | 5 | |
Grusza | Po opadzie czerwcowym, wzrost zawiązków | 5 |
Po zbiorach na liście zielone | 5 | |
Wiśnia, czereśnie | Po opadzie, wzrost zawiązków | 5 |
Wzrost zawiązków, dokarmienie liści | 5 | |
Po zbiorach na liście zielone | 5 | |
Po cięciu pozbiorczym | 5 | |
Morela, Brzoskwinia, Śliwa | Po opadzie zawiązków, wzrost zawiązków | 5 |
Po opadzie zawiązków, wzrost zawiązków | 5 | |
Po zbiorach | 5 | |
Winogrona | Intensywny wzrost liści | 5 |
Po wykształceniu zawiązków | 5 | |
W trakcie wzrostu owoców | 5 | |
Szkółki owocowe | Po wykształceniu liści | 5 |
Następne zabiegi co 10-14 dni 2-3 razy | 5 | |
Szkółki ozdobne | Po wykształceniu liści. Następne zabiegi co 10-14 dni 2-3 razy | 5 |
Matecznik, sad zraźnikowy | Na dobrze wykształcone liście, następnie po 10-14 dniach | 5 |
Jagodowe, Truskawka | Przed kwitnieniem | 5 |
Po wykształceniu zawiązków 2 razy | 5 | |
Po zbiorach, skoszeniu liści, na nowe odrastające liście | 5 | |
Porzeczki, Agrest | Wzrost zawiązków, dokarmienie liści, 2 razy co 7 dni | 5 |
Po zbiorach | 5 | |
Malina letnia | Rozwój liści z dodatkiem | 5 |
Wzrost zawiązków | 5 | |
Malina jesienna | Intensywny wzrost pędów po ruszeniu wegetacji | 5 |
Wzrost zawiązków | 5 | |
Truskawka | Wzrost zawiązków | 5 |
Po zbiorach, skoszeniu liści na nowo wyrastające liście. | 5 | |
Faza przynajmniej 8 liści, 2 razy | 5 | |
Borówka amerykańska | Wzrost zawiązków | 5 |
Jagoda kamczacka | Wzrost zawiązków | 5 |
Po zbiorach | 5 | |
Aronia | Wzrost zawiązków | 5 |
WARZYWNE | ||
Korzeniowe (marchew, pietruszka, buraczki, seler) | Na intensywny wzrost liści, równoczesny wzrost korzenia | 5-6 |
Cebulowe (cebula, por) | Intensywny wzrost liści i cebuli | 5 |
Liściowe (sałata, szpinak) | Intensywny wzrost liści | 5 |
Psiankowate (pomidor, papryka) | Po wysadzeniu w grunt, po wznowieniu wzrostu. Wzrost liści | 5 |
2 razy co 10 dni | 5 | |
Dyniowate (ogórek, dynia, cukinia, patison) | Intensywny wzrost liści przed kwitnieniem, powtórzyć po kwitnieniu na wzrost zawiązków | 4-5 |
Strączkowe (groch, fasola, bób, soczewica) | Faza wzrostu liści łodyg do zielonego pąka | 3-4 |
Intesywny wzrost łodyg i liści do kwitnienia po kwitnieniu | 4-5 | |
Kapustne (kapusta, brokuł, kalafior, jarmuż) | W 10-14 dniu po wysadzeniu rozsady, następnie intensywny wzrost roślin | 4-5 |
POLOWE | ||
Buraki cukrowe | Od fazy rozety 8-10 liści, potem faza 19-20 liści | 4-5 |
podczas zabiegów p/chwościkowi, 4-ty raz w razie potrzeby | 4-5 | |
Rzepak | Jesienią, 4 liście | 3-4 |
wiosna, na intesywny rozwój liści do zielonego pąka | 4-5 | |
na łuszczynę | 4 | |
Kukurydza | faza 3-4 liści | 5-6 |
faza 8-10 liści | 5-6 | |
Zboża | od połowy do końca krzewienia | 4 |
strzelanie w źdźbło | 4 | |
liść pod-flagowy | 4 | |
Strączkowe (bobik, groch, soja, łubiny, lucerna) | Faza intensywnego wzrostu rozety i liści | 4-5 |
Zwarty pąk | 5 | |
Chmiel | Faza intensywnego wzrostu łodyg, powtórzyć po 10 dniach | 4-5 |
Tytoń | Po przyjęciu rozsady, intensywny wzrost łodyg i liści 2-3 razy co 10-14 dni | 4-5 |
Tabela przedstawia zalecane dawki oraz termin stosowania w zależności od uprawy
Roślina | Termin | Dawka [L/ha] |
Rzepak | Jesień: po wykształceniu 2-4 liści | 4-5 |
Wiosna: po ruszeniu wegetacji | 4-5 | |
Zboża ozime | Jesień: faza 2 liści do początku krzewienia | 4-5 |
Wiosna: po ruszeniu wegetacji | 4-5 | |
Zboża jare | Faza 2 liści do początku krzewienia | 4-5 |
Bobowate | Od 2-4 liści | 4-5 |
Kukurydza | Od 2-4 liści | 4-5 |
Buraki cukrowe | Od 2-6 liści – 2 razy | 4-5 |
Lub 6 liści | 5-6 | |
Warzywa korzeniowe z siewu | Od 2-6 liści – 2 razy | 4-5 |
Lub 6 liści | 5-6 | |
Warzywa z rozsady | Po wysadzeniu i przyjęciu się do gruntu | 4-5 |
Powtórzyć po 7-10 dniach | 4-5 | |
Warzywa bobowate | Po wschodach: od 2-6 liściach – 2 razy | 4-5 |
Lub 6 liści | 5-6 | |
Ziemniaki | Przy 80% wschodów | 4-5 |
Powtorzyć przy 100% wschodów | 4-5 | |
Tytoń | Po przyjęciu się rozsady | 4-5 |
Powtórzyć po 7-10 dniach | 4-5 | |
Chmiel | Po ruszeniu wegetacji | 4-5 |
Powtórzyć po 14 dniach | 4-5 | |
Jagodniki | Wiosną po ruszeniu wegetacji | 4-5 |
Sady | Oprysk w pasie ugorów herbicydowych | 5-6 |
Szkółki owocowe ozdobne | Początek wegetacji | 4-5 |
Powtórzyć w początku rozwoju liści | 4-5 | |
Mateczniki szkółek | Oprysk po każdym obsypaniu | 4-5 |
Użytki zielone | Wiosną po ruszeniu wegetacji | 4-5 |
Powtarzać po każdym pokosie (początek odrastania) | 4-5 | |
Lucerna, koniczyna i trawy użytkowane na paszę | Od 2-4 liści | 4-5 |
Plantacje nasienne traw, koniczyny, lucerny | Od 2-4 liści | 4-5 |
Resztki pożniwne | ||
Słoma zbożowa | Z dawką azotu | 4-5 |
Bez dawki azotu | 8-10 | |
Słoma rzepakowa | Z dawką azotu | 4-5 |
Bez dawki azotu | 8-10 | |
Słoma po kukurydzy | Z dawką azotu | 8-10 |
Bez dawki azotu | 12-15 | |
Słoma bobowatych | 5-6 | |
Liście buraczane | 5-6 | |
Resztki po warzywach | 5-6 |
Nawóz stosować poprzez wysiew za pomocą rozsiewaczy nawozowych w dawkach od 300 do 900kg/ha. Wielkość dawki uzależniona jest od pH gleby oraz wymagań rośliny, która będzie uprawiana.
Dawki nawozu w zależności od pH i rodzaju gleby wynoszą od 1 do 7 kg na 10m2. Zalecany termin stosowania to: wiosną – marzec, jesienią – październik i listopad.
8. Nawóz organiczno-mineralny SLAFER 3-5 ton/ha
9. TRICHOFIT
Tabela przedstawia zalecane dawki stosowania preparatu w zależności od uprawy
Uprawy | Występujące problemy | Sposób aplikacji, zużycie roztworu roboczego | Dozowanie kg/ha |
Pszenica, jęczmień, żyto (ozime i jare) | Fuzorioza, zgorzel podstawy źdźbła (Ophiobolesis), zgnilizna korzenia | Wstępna obróbka nasion, 10 l/t | 0,3 |
Septorioza, helmintosporioza | Oprysk w okresie wegetacji | 0,3 | |
Słonecznik, rzepak | Zgnilizna korzeni, bakteryjna zgnilizna | Wstępna obróbka nasion, 10 l/t | 0,5 |
Fomoza, czarna plamistość, szara i biała zgnilizna, mączniak prawdziwy rzepaku (Peronospora) | Oprysk w okresie wegetacji, 150 – 250 l/ha | 0,3 – 0,5 | |
Kukurydza | Zgnilizna korzeni, pleśń | Wstępna obróbka nasion, 10 l/t | 0,5 |
Zgnilizna łodygi, helmintosporiza | Oprysk w okresie wegetacji, 150 – 250 l/ha | 0,3 | |
Soja | Oparzelina bakteryjna, antraknoza, septorioza | Oprysk w okresie wegetacji, 150 – 250 l/ha | 0,3 |
Drzewa owocowe, krzewy jagodowe | Zabezpieczenie systemu korzeniowego przed porażeniem przez grzyby chorobotwórcze Mączniak prawdziwy, monilioza (brunatna zgnilizna drzew pestkowych), biała plamistość, zgnilizna owoców, kokomikoza wiśni, czarny bakteryjny | Zaprawianie korzeni sadzonek, 10 l | 0,3 |
Oprysk w okresie wegetacji, 500-1000 l/ha | 0,3 – 0,5 | ||
Truskawki, maliny | Szara pleśń | Oprysk w fazie kwitnienia i dojrzewania owoców, belka fragaria 700– 900 l/ha, belka polowa 1000 -1500l/ha | 0,5 – 1,0 |
Warzywa i rośliny ozdobne (uprawy polowe i szklarnie) | Fuzarioza, alternarioza (plamistość liści), brązowa plamistość, zgnilizna korzeni, peronosporoza, antraknoza, zaraza ziemniaka, mączniak prawdziwy, bakterioza | Opryskiwanie gleby przed siewem/sadzeniem sadzonek | 0,3 – 0,5 |
Oprysk w okresie wegetacji, 500-1000 l/ha | 0,3 – 0,5 |
10. BACTERBASE
1 kg BACTERBASE na 3 ha upraw lub 1000 L wody lub roztworu.
Roztwór wodny należy przygotować bezpośrednio przed aplikacją. Odmierzoną ilość preparatu BACTERBASE rozpuścić w ciepłej wodzie. Wolno mieszając doprowadzić do uzyskania jednolitego roztworu. Tak przygotowany roztwór wlać do mieszacza lub bezpośrednio do zbiornika z odpowiednią ilością wody lub roztworu humusowego. Preparat można stosować doglebowo oraz dolistnie poprzez podlewanie roślin od momentu rozpoczęcia wzrostu wegetacyjnego. Preparat przeznaczony jest do stosowania w uprawach polowych i szklarniowych roślin warzywnych i sadowniczych oraz w polowej uprawie zbóż. Dla uzyskania pożądanych efektów stosować minimum 2-3 razy w sezonie.
ROŚLINY SADOWNICZE I ROLNICZE: od początku kwietnia do końca czerwca, w 2-3 tygodniowych odstępach.
ROŚLINY WARZYWNE: od początku maja do końca sierpnia, w 2 tygodniowych odstępach.
11. TOTALHUMUS
UPRAWY SADOWNICZE I ROLNICZE
W uprawach polowych roślin sadowniczych i rolniczych stosować w dawce 400 ml/ha (wydatek cieczy roboczej 200-300 L) w 2-3 terminach. Pierwszy oprysk stosować we wczesnych fazach rozwojowych roślin (wykształcone 2-3 liście), a następnie w odstępach 10-15 dniowych. Można stosować także dodatkowy oprysk przedsiewnie na glebę.
UPRAWY WARZYWNE
Można stosować w fazie rozsady i kontynuować w czasie uprawy. Przy rozsadach rośliny opryskiwać dwukrotnie: w fazie 1 liścia i 7 dni przed sadzeniem roztworem w stężeniu 0,4% (4 ml na 1 L wody). Zabiegi dolistne można wykonywać 2-3 krotnie co 14 dni stosując stężenie 0,2%-0,4% (2-4 ml na 1 L wody). W okresie niskich temperatur oraz niskiej intensywności światła stosować stężenie 8% (8 ml na 1 L wody).
ROŚLINY OZDOBNE
Przy ukorzenianiu sadzonek moczyć podstawę sadzonek w roztworze 0,01% (1 ml na 10 L wody). Rośliny rabatowe po sadzeniu podlać roztworem o stężeniu 0,1-0,2% (1-2 ml na 1 L wody) następnie po około 2 tygodniach podlewać rośliny co 7-10 dni roztworem 0,02-0,04% (2-4 ml na 10 L wody).